De vijf dingen die je moet weten over derealisatie genezen
Het kan het verschil maken in je leven
Wil je een aantal voorbeeld vragen uit de test bekijken, klik dan hier.
Geconsumeerde drugs gaan je lichaam niet volledig uit! Een gedeelte blijft in je lichaam achter. Doktoren zeggen dat drugs na verloop van tijd uit je lichaam is verdwenen omdat ze het niet meer terugvinden in de urine. De drugs die de lever niet direct kan verwerken wordt opgeslagen in je vetweefsel, spierweefsel en soms tussen de organen. In je hoofd, vooral in de hersenen, bevindt zich veel vet en daar kan flink wat drugs ophopen. Wanneer je stopt met drugs of medicatie komen de verdovende stoffen vrij. Omdat je nu minder verdoofd bent door de drugs of medicatie voel je nu pas wat het echt met je doet. Om de, in het vet opgeslagen, drugs of medicatie los te maken en uit je lichaam te krijgen, heb je een aanzet nodig die je daarmee helpt. Derealisatie genezen kan alleen als je geen drugs of medicatie meer gebruikt.
Narcose: Je kan derealisatie krijgen omdat je in het verleden één of meerdere narcoses hebt gehad. De kans dat je derealisatie krijgt is groter als je een narcose voor je 18e levensjaar hebt gekregen. Je lichaam is dan nog niet volgroeid en kan de narcotiserende stoffen niet goed omzetten. Wanneer dat gebeurt gaat het lichaam deze stoffen opslaan in je vetcellen. De opgeslagen narcotiserende stoffen kunnen later in je leven vrijkomen door bijvoorbeeld een simpele afslank- of detox-kuur of door stress. Het gevolg kan dan zijn dat je je gederealiseerd voelt. Waarom je dan derealisatiegevoelens hebt, is voor jou dan een raadsel. Het genezen van derealisatie is dan vrijwel onmogelijk omdat je de oorzaak niet kent.
Als je geliefde net is overleden, dan kom je in een rouwproces terecht. Vaak lost dat vanzelf op maar soms niet. Dan zit je dus met onverwerkt verdriet en pijn en vooral het gemis van de ander. De pijn zorgt er dan voor dat je niet verder komt in je verwekingsproces. Je lichaam grijpt dan in om je de pijn niet te laten voelen, je voelt je verdoofd. Dit voelt dan als derealisatie.
Je kan derealisatie krijgen van het (laten) kraken van je nek. Je nek zit vast, je hebt veel spanningen opgebouwd. Door het kraken van je nek, komt de spanning die hierin opgeslagen was ineens vrij. De spanning stroomt door naar je hoofd, maar je hersenen kunnen deze veelheid van spanning niet aan. Om je te beschermen sluiten je hersenen het gevoel af. Je voelt je verdoofd en niet echt in deze wereld. Wanneer je het verband ziet tussen het kraken van de nek en de derealisatie kan je stappen nemen om te genezen.
Veel mensen die lijden aan derealisatie hebben iemand in hun omging die hun aanvalt, op een fysieke of psychische manier. Of ze zijn in het verleden lange tijd aangevallen. Wanneer de aanvaller er nog is, kom je moeilijk in contact met goede hulpverleners omdat de aanvaller niet wil dat je sterker wordt. Je wordt dan steevast gestimuleerd om middelen en technieken te kiezen die je verdoven. De aanvaller keurt niets goed en wijst elke vorm van eigen initiatief af. Je krijgt te horen dat je het niet kent en niet weet, en dat hij/zij wel weet wat goed voor je is.
Derealisatie genezen is een kwestie van de juiste stappen zetten.
Het leven dat je leefde is niet goed voor je geweest en je stond steeds onder hoge spanning. Een voorbeeld maakt dat duidelijker. Veel mensen krijgen derealisatie als hun partner of kind overlijdt. De aanloop gaat meestal gepaard met veel stress en emotionele problemen. Na de begrafenis staat iedereen er verdoofd bij en soms maanden of jaren later nog. Het rouwproces is niet afgerond en dus blijft de verdoving ofwel derealisatie staan.
Als je veel spanningen hebt in je leven en je neemt wat drugs om er "even" vanaf te zijn, dan heb je grote kans om derealisatie te krijgen. Dan heb je een serieus probleem. Zet de juiste stappen om je leven op de rit te zetten en krijg dan nooit meer derealisatieklachten. Ik heb al mensen van een simpele kantoorbaan naar eigen ondernemerschap gebracht. Ze zijn zo succesvol dat ze in een jaar tijd hun huis al schuldenvrij hadden. Daarnaast lijken ze in geen enkel opzicht meer op de wie ze waren. Ze waren altijd angstig voor de oordelen van anderen in plaats van te doen wat ze goed kunnen en leuk vinden. Nu leven ze eindelijk zoals ze altijd wilden. Maar drugs, medicijnen, alcohol laten ze vrijwel allemaal staan.
Als je derealisatie genezen wil dan moet je allereerst begrijpen wat het precies is. Je hersenen verwerken informatie van je lichaam dat via je zintuigen en zenuwen binnenkomt. Met het gevoelsdeel van het zenuwstelsel in de hersenen worden we bewust van onze plek in de wereld en van ons eigen lichaam. Wanneer je derealisatie hebt voel je je eigen lichaam niet meer goed en komen de signalen de wereld om je heen wel binnen maar je registreert ze niet meer. Je moet het zien als een processor in je eigen computer die even is afgeschakeld.
Je hebt meestal hoofdpijn aan beide kanten van je hoofd ter hoogte van je slapen. Dit is de plek waar de zenuwprikkels van je zintuigen in je hersens worden verwerkt. Als je op die plek hoofdpijn hebt zijn je hersenen bezig zijn met het genezen van de derealisatieklachten.
Wanneer je derealisatie hebt is dit deel van je hersenen verdoofd en werkt het minder goed. Zolang je angstig bent omdat je derealisatie hebt, zal je niet genezen. Je lichaam kan gaan genezen als je deze angst hebt opgelost. Het is niet de angst dat je derelisatie hebt die je in deze toestand vasthoudt, maar de angst dat het nooit meer over gaat. Samen met het al eerder genoemde drugs die nog in je hersenen liggen opgeslagen, word je vastgehouden in de derealisatie. Ik heb in mijn praktijk van 10 jaar nooit veel sessies moeten doen met cliënten om de angst op te lossen. Als iemand eenmaal merkt dat er niets is om zorgen over te maken dan verdwijnt de angst al meteen. Soms gaat de genezing dan al spontaan van start. Juist die hyperfocus houd je in je de stand van de derealisatie.
Derealisatie is dus geen ziekte, maar een spontaan genezingsproces! En dat heb ik bij heel veel psychische ziektes gezien. Het verschil is dat het steeds op een andere locatie in je hersenen zit. De DSM-V, die alle psychische ziektes beschrijft, geeft alleen de symptomen van de ziekte aan. Deze symptomen worden bestreden met alle macht en middelen die er maar te krijgen zijn. In plaats daarvan moet het natuurlijke proces onderzocht worden en het lichaam geholpen worden om het proces spontaan te laten verlopen. Als je het lichaam de ruimte geeft, dan geneest het altijd.
Als je nog maar kort (3 weken) derealisatie hebt, dan is het meestal opgelost in 2 sessies. Heb je het al 20 jaar of langer, dan hebben we een paar jaar nodig om het volledig te herstellen. Het aantal sessie is ook dan beperkt. Na een paar weken begrijp je wat de bedoeling is en wat je thuis moet doen, zodat het proces sneller verloopt. Je lichaam geeft zelf de weg aan en als je die maar volgt heb je daarna ook geen arts/psycholoog of psychiater meer nodig. Je gaat je lichaam steeds beter kennen en je begrijpt dan dat alle ziekten uitingen van stress en de genezing hiervan zijn.
