Het menselijk lichaam is fantastisch en perfect gemaakt. Alle onderdelen werken synchroon met elkaar samen en, of er nu 100 miljoen of 100 miljard bacteriën en virussen zijn, het wordt allemaal zonder enig gezag buiten de deur gehouden. De wetenschap mag dan al veel ontdekt hebben, maar hoe de aansturing precies werkt en hoe alles samenwerkt is en blijft een raadsel. We zijn absoluut niet in staat om een machine te maken die ook maar in de buurt van dit systeem komt wat betreft complexiteit en vernuft. Laten we daarom eens kijken naar wat we ervan kunnen leren.
In je hoofd komen alle zenuwenbanen samen. Deze zenuwbanen transporteren energie en brengen dit naar je hoofd. Je hoofd controleert een groot deel van je handelen. Het brein werkt feilloos, maar doordat er (traumatische) ervaringen zijn die je in het verleden hebben geblokkeerd, wordt het brein op een dwaalspoor gezet.
Het verstand gaat dan actie nemen op zaken die er niet werkelijk meer zijn. Het gevolg van deze acties is dat er meer energie wordt gestuurd naar een plek waar dat niet noodzakelijk is. Dit heeft weer een lawine van verkeerde reacties tot gevolg. Dankzij het zeer robuuste lichaam zijn wij in staat met deze verkeerde impulsen te leven en te functioneren. Totdat het uiteindelijk een keer mis gaat.
De verkeerde interpretaties van het verstand is niet de schuld van de hersenen. Je onbewustzijn is nog steeds bezig met het verwerken van een traumatische ervaring en geeft je signalen door hoe je moet handelen om te overleven. Vooral de „schaar” beweging is niet te verwerken voor je verstand. Een voorbeeld hiervan is als iemand die jij volledig vertrouwd je aanvalt. Dan gaat het verstand op tilt.
Je verstand doet precies waarvoor het is gemaakt. Actie nemen op de signalen van je lichaam en proberen deze in balans te houden als daar een reden voor is.
Deze traumatische ervaringen zijn waarneembaar met apparatuur. Op sommige plaatsen in de hersenen is veel meer signaal aanwezig op het moment dat je iemand confronteert met de ervaring.
Het effect van het opheffen van de traumatische ervaring is ook goed waarneembaar. Als je heel lang onder stress hebt gestaan dan zal je bijvoorbeeld even hoofdpijn krijgen. Er lost iets op. Daarna ben je niet meer gevoelig voor de ervaring en reageren je hersenen niet meer met het geven van acties op deze ervaring. En als bonus van de natuur krijg je er meer hersencellen voor terug.
Uiteindelijk verandert daarmee je leven.Niet alleen hoe je zelf in het leven staat maar andere mensen reageren op een andere manier op je. Blijkbaar is je uitstraling dusdanig veranderd dat er effecten optreden in je omgeving. Als jij niet meer angstig bent, dan zal iemand anders ook niet meer op je reageren vanuit angst of macht. Angst en macht houden elkaar in balans.
Zolang je maar positief en wijs blijft, zijn de effecten ook positief. Er is dus een duidelijke oorzaak en gevolgrelatie hierin.
